ملخ‌ها نیز مانند سگ‌ها از توانایی منحصر به فردی برای بو کشیدن برخوردارند و با توجه به جثه کوچکشان می‌توان به راحتی از آنها برای کشف مواد منفجره استفاده کرد.
گروهی از محققان آمریکایی با قراردادن یک ملخ بر روی یک ربات متحرک و بررسی علائم مغزی ملخ‌ها به سادگی موفق به شناسایی موقعیت مواد منفجره شده‌اند.
ملخ‌ها می‌توانند بوی مواد منفجره را در هوا حس کنند و از این طریق به سمت محل قرارگیری آنها حرکت کنند و انسان برای دسترسی به این اطلاعات می‌تواند امواج مغزی ملخ‌ها را ردگیری و بررسی کند.
این محققان می‌گویند می‌توان ملخ‌ها را به گونه‌ای آموزش داد تا آنها نسبت به بوهای خاصی حساس شوند و رد آنها را در هوا بگیرند. از جمله مواد منفجره‌ای که ملخ‌های آموزش دیده قادر به تشخیص بوی آنها هستند می‌توان به تی ان تی، دی ان تی، آر دی ایکس، پی‌ای تی ان و نیترات آمونیوم اشاره کرد.
پژوهشگران دانشگاه واشنگتن ربات چرخ داری را برای جابجایی ملخ‌ها ابداع کرده‌اند که قادر به دریافت اطلاعات سیگنال‌های مغزی این حشرات است. ربات مذکور با تحلیل داده‌های مذکور پی می‌برد که آیا ملخ بوی مواد منفجره را حس کرده و این حشره را در مسیر بوی مذکور به جلو می‌برد تا سرانجام موقعیت جغرافیایی این مواد شناسایی شود.
نکته مهم سرعت عمل بالای ملخ‌ها در زمینه شناسایی بوهای جدید است. این حشرات می‌توانند در عرض ۵۰۰ میلی ثانیه بوی مواد منفجره را در هوا تشخیص داده و این بو را ردگیری کنند.
در بین پلاستیک‌ها پلی‌اتیلن ترفتالات(Polyethylene terephthalate)یا(PET) به لطف ویژگی‌های آن در مقیاس گسترده در بخش‌های مختلف صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد چرا که آنها غیرقابل شکستن، سبک و ضد آب هستند و همین موضوع آنها را از نظر اقتصادی به صرفه ساخته است اما یک بعد منفی دارند و آن آلودگی محیط زیست است. حال محققان آمریکایی با کمک “آرش میرجلیلی” محقق ایرانی دانشگاه “کالیفرنیا ریورساید” راه حل این مشکل را یافته‌اند.
اما یکی از مضرات پلی‌اتیلن ترفتالات اثرات بد آنها بر روی محیط زیست است چرا که باعث آلودگی اقیانوس‌ها می‌شوند. بنابراین، بازیافت ظروف پلی‌اتیلن ترفتالات در مبارزه با آلودگی و گرم شدن کره زمین از اهمیت بالایی برخوردار است. در همین راستا مهندسین دانشگاه کالیفرنیا ریورساید(UCR) روش جدیدی را برای بازیافت زباله‌های پلاستیکی و تبدیل آنها به نانومواد برای ذخیره انرژی ایجاد کرده‌اند. این کار یک گام مهم در کاهش آلودگی‌های ناشی از پلاستیک می‌تواند باشد.
سپس این ماده با یک اتصال دهنده و یک ماده رسانا مخلوط و پس از آن خشک شد و درون یک ابرخازن دو لایه الکتریکی در قالب یک نوع سکه سلولی جمع آوری شد. هنگام آزمایش، مواد کاملاً به عنوان یک ماده ابررسانا دو لایه عمل می‌کردند. خصوصیات دقیق الکتروشیمیایی و تحلیلی نشان داد که ماده تولید شده دارای ویژگی‌های دو لایه و واکنش شبه خازنی و یک اثر تقویت کننده است. اگرچه آنها به اندازه باتری‌های لیتیوم یونی انرژی ندارند، اما این ابررساناها می‌توانند خیلی سریع تر شارژ شوند. این امر باعث می‌شود باتری‌های مبتنی بر زباله‌های پلاستیکی برای بسیاری از وسایل مانند وسایل نقلیه برقی، تلفن یا لپ تاپ گزینه مناسبی باشند.
محققان این مطالعه ابتدا قطعاتی از ضایعات پلاستیکی پلی‌اتیلن ترفتالات را که در بطری‌های نوشابه و بسیاری از محصولات مصرفی دیگر یافت می‌شوند را در یک حلال حل کردند. آنها با استفاده از روش تولید فیبرهای الکتروریسی، فیبرهای میکروسکوپی را از پلیمر ساختند و نخ‌های پلاستیکی را در کوره، کربنیزه کردند.
آرش میرجلیلی(Arash Mirjalili) دانشجوی دکترا و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: طی این مطالعه ما اولین قدم‌ها را برای بازیافت زباله‌های پلاستیکی در یک وسیله ذخیره انرژی قابل شارژ برداشته‌ایم. ما معتقدیم که این کار دارای مزایای زیست محیطی و اقتصادی بسیاری است و رویکرد ما می‌تواند فرصت‌های خوبی برای تحقیقات و توسعه آینده ایجاد کند.
منبع: خبرگزاری مهر