محققان روشی نوین ابداع کرده اند تا بتوان با کمک دوربین موبایل و یادگیری عمیق ابتلا به دیابت نوع دوم را در افراد شناسایی کرد.
گروهی از محققان دانشگاه کالیفرنیا نشان داده اند می توان با استفاده از دوربین موبایل دیابت نوع دوم را تشخیص داد.
روش به کار گرفته شده در این تحقیق نیازمند هیچ گونه سخت افزار اضافی غیر از دوربین موبایل نیست و هم اکنون می تواند با دقت بیش از ۸۰ درصد دیابت را شناسایی کند.
رابرت آورام محقق ارشد این پژوهش می گوید: ممکن است ابتلا به دیابت برای مدتی طولانی بدون هیچ علامتی رصد نشود. امروزه ابزارهای غیر تهاجمی و وسیعی برای ردیابی دیابت وجود ندارد و همین امر انگیزشی برای انجام این تحقیق شد.
در تحقیق جدید محققان فرضیه ای ارائه کردند که طبق آن اطلاعاتPPGبه دست آمده توسط دوربین موبایل را می توان برای بررسی آسیب عروقی ناشی از دیابت به کار برد.
سیستم مذکور براساس فوتوپلتیسموگرافی(PPG) است. در فوتوپلتیسموگرافی نور به بافت تابانده می شود تا تغییرات حجم خون بررسی شود.
در مرحله نخست آنها یک الگوریتم یادگیری عمیق ساختند که قابلیت بررسی میلیون ها سابقه PPG را داشت و متوجه شدند آن نشانگر زیستی را می توان برای شناسایی افراد مبتلا به دیابت به کاربرد. این شبکه عصبی عمیق ۲.۶ میلیون سابقه PPG مربوط به ۵۳ هزار و ۸۷۰ نفر مبتلا به دیابت را بررسی کرد.
در مرحله بعد الگوریتم ساخته شد و محققان توانایی آن برای شناسایی دیابت را فقط با استفاده از اطلاعاتPPG در سه گروه و با استفاده از چراغ قوه و دوربین که به سمت نوک انگشت فرد گرفته شده بود، رصد کردند. این سیستم دیابت را در ۸۰ درصد بیماران به درستی شناسایی کرد.
می توان قابلیت این الگوریتم را با توجه به گذر زمان ارتقا داد. البته مدتی طول می کشد تا این تحقیق به توسعه یک اپلیکیشن ردیابی دیابت در موبایل منجر شود. با این وجود طرح مذکور نمونه اولیه خارق العاده ای به حساب می آید.
دانشمندان موفق شدند به روشی دست یابند که میتواند به راحتی آب دریا را شیرین و تبدیل به آب آشامیدنی کند.
با این حال، محققان به روشی جدید برای دست یابی به آب سالم برای نوشیدن دست یافته اند. در این روش، محققان از یک ماده به نام “چارچوب فلزی – آلی” برای پاک کردن آلودگیهای آب دریا استفاده میکنند. این ماده میتواند نسبت به روشهای دیگر با کارایی بالا، روزانه حجم زیادی از آب دریا را شیرین کند.
بیش از ۷۱ درصد سطح کره زمین را آب تشکیل میدهد. با این حال، تنها ۳ درصد از این آبها شیرین و قابل استفاده برای انسان است. در عین حال، حجم بالایی از آبهای شیرین در کره زمین (مانند یخچالهای قطبی) برای انسان قابل دسترسی و استفاده نیست. از این رو، بحران آب یکی از چالشهای قرن ۲۱ است. دسترسی به آب سالم و تمیز برای نوشیدن یک نیاز اساسی است که متاسفانه برای تمام انسانها در کره زمین این امکان میسر نیست.
این ماده دارای منافذ بسیاری در سطح خود است و یک قاشق غذاخوری از آن میتواند پس از فعال شدن سطحی برابر با یک زمین فوتبال را بپوشاند. این ماده با گیر انداختن یونهای مواد زائد آب دریا، باعث جدا شدن آنها از آب شود. این دستگاه میتواند ظرف مدت ۳۰ دقیقه میزان مواد موجود در آب را از بیش از ۲ هزار واحد در هر میلیون (ppm) به زیر ۵۰۰ واحد کاهش دهد. عملکرد این روش حتی از استانداردهای جهانی نیز بهتر است. براساس استاندارد سازمان جهانی بهداشت، آب آشامیدنی سالم باید دارای مواد اضافی کمتر از ۶۰۰ واحد در میلیون باشد.
منبع: خبرگزاری مهر