کارآفرینی دیجیتال، این عبارت از به‌کارگیری فناوری های دیجیتال در قلب کسبوکار و استفاده از ویژگی های این فناوری برای ایجاد ارزش، رشد، نوآوری و خلق شغل است.
نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در کارآفرینی
نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات(ICT) در کارآفرینی واژه اقتصادی جدید به مرور رواج یافته و چشم انداز تازه ای را نمایان می کند که باعث گسترش فناوری اطلاعات می شود.
فراموش نکنیم که آموزش کارآفرینی دیجیتال چه نقش مهمی در رسیدن به چشم اندازها می تواند داشته باشد.
درچنین اقتصادی، فناوری اطلاعات و ارتباطات گسترش و اهمیت زیادی پیدا می کند.
جامعه انسانی طی قرون گذشته، تاثیرات قابل توجهی از تغییرات فناوری پذیرفته است.
ICT به ارضای نیازهای ارتباطی و اطلاعاتی که به ایجاد دانایی کمک میکند، پرداخته و امکانات جدیدی برای تبادل اطلاعات ایجاد کرده است. ICT توان بالقوه ای دارد تا به قابلیت انسان برای ایجاد دانش جدید بیافزاید.
اطلاعات کاربر را قادر میسازد تا در مورد چیزی شناخت پیدا کند و از آن دانایی برای برقراری ارتباط، یادگیری، تفکر، تصمیم گیری و نوآوری در موقع نیاز استفاده کند.
نظریه شبکه های اجتماعی در رابطه با کارآفرینی
طبق نظریه شبکه های اجتماعی، کارآفرینی فرآیندی است که در شبکه متغیری از روابط اجتماعی واقع شده است و این ارتباط اجتماعی میتواند رابط کارآفرین را با منابع و فرصتها ، محدود یا تسهیل کند.
توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات باعث ایجاد شبکه ای عظیم با مقیاس جهانی (اینترنت) شده است.
در کشورهای پیشرفته، اینترنت یکی از مهمترین ابزارهای کارآفرینان است.
این افراد از طریق این شبکه بر قابلیت های خود افزوده و از مزایای آن بهره مند می شوند.
کارآفرینی، موتور توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات
با کارآفرینی است که نیازها شناخته می شود و با رفع نیازها، پیشرفت حاصل می شود. کشورهای صنعتی به این دلیل پیشرفته اند که در فناوری اطلاعات پیشرفت کرده اند.
توسط آن هم اقتصاد جهان را در اختیار گرفته و هم تبدیل به قدرت نظامی شده اند و حال فرهنگ جهان را به سوی خواسته های خود هدایت می کنند.
کارآفرینی اطلاعات در سطوح مختلف سخت افزار، نرم افزار، اطلاعات و ارتباطات قابل انجام است.
در هریک از این سطوح، فرصت های بسیاری برای کارآفرینی وجود دارد که نیازمند حمایت مرکز سرمایه گذاری و تلاش های کارآفرینانه است.
جالب اینکه کارآفرینی در حوزه اطلاعات، بسیار راحت تر و عملی تر از کارآفرینی در سایر حوزه ها است.
به عنوان مثال، در حوزه نیروگاه هسته ای به دلیل کاربرد محدود، ایده های کمتری وجود دارد. به علاوه سرمایه گذاری فوق العاده زیاد و در صد امکان پذیری کم، مانع هر فعالیت کارآفرینانه است.
در حالیکه در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات با گستردگی بسیار زیاد، ایده های بسیاری خلق می شود و میزان سرمایه گذاری مورد نیاز که ایده ها را به نتیجه برسانند، چندان زیاد نیست.
این شکل از کارآفرینی اگر چه در ظاهر مطلوب و مورد قبول همگان است.
اما برای پشتیبانی سیاستگذاران از طرح توسعه کارآفرینی دیجیتالی، موانع و چالش هایی از جمله موارد زیر وجود دارد:
– فقدان دانش دیجیتالی برای تغییر کسبوکار
– نبود فرهنگ کارآفرینی دیجیتال
– پایین‌بودن سطح مهارتهای کارآفرینی دیجیتال
– دشواری در، دسترسی به منابع مالی و سرمایه‌گذاری
– بازارهای دیجیتالی مجزا و جزیره‌ای.