محققان دانشگاه مونیخ از تولید ربات‌های خودرانی خبر داده اند که می‌توانند زباله‌های سرگردان در اقیانوس را جمع آوری کنند. تولید این ربات با بودجه اتحادیه اروپا انجام شده است.
سیستم یادشده قرار است به خصوص در سواحل پرتردد و توریستی مورد استفاده قرار بگیرد که از جمله مراکز اصلی تولید زباله و انتقال آنها به اقیانوس‌ها محسوب می‌شوند. استفاده از پهپاد هوایی به منظور افزایش دقت این سیستم در زمان جمع‌آوری زباله‌ها صورت می‌گیرد. ربات‌های سطحی مجهز به چنگک‌ها و دستگاه‌های مکش برای جمع‌آوری زباله‌ها هستند.
ربات‌های آشغال جمع کن از اقیانوس متشکل از یک پهپاد هوایی، دو ربات زیردریایی کنترل از راه دور و یک ربات خودران سطحی هستند که ربات آخر وظیفه مدیریت کل فرایند جمع‌آوری زباله را بر عهده دارد. این ربات از طریق کابل به ربات‌های زیردریایی متصل است و دارای یک رایانه برای پردازش داده‌ها و انتقال آنها نیز هست.
برای افزایش دقت کل این مجموعه از یک الگوریتم هوش مصنوعی نیز استفاده شده که به ربات‌ها کمک می‌کند بین زباله و آبزیان و حیوانات ساکن در دریا تمایز قائل شوند.
نمونه اولیه این ربات که سی کلیر نام دارد، در بهار گذشته در سواحل شهر هامبورگ و نیز در سواحل شهر دوبروونیک واقع در کرواسی برای پاکسازی انواع زباله با موفقیت مورد استفاده قرار گرفت.
پژوهشگران هندی، مولکول کوچکی ابداع کرده‌اند که می‌تواند به تشخیص به موقع سرطان ریه کمک کند.
پژوهشگران “مرکز تحقیقات علمی پیشرفته جواهر لعل نهرو”(JNCASR) هندوستان، اخیرا دارویی برای تشخیص سرطان ریه ارائه داده‌اند که شایع‌ترین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان به شمار می‌رود و تشخیص آن در مراحل ابتدایی دشوار است.
تشخیص و تصویربرداری از ساختارهای موسوم به “G-quadruplex” یا “GQ”، برای تشخیص سرطان بسیار امیدوارکننده است و به خاطر پویایی و تنوع ساختاری، چالش‌های بسیاری را نیز در پی دارد.
این گروه پژوهشی، مولکول کوچکی ابداع کردند که می‌تواند پروتئین تنظیم کننده موسوم به “Bcl-۲” را با واکنش فلورسنت و فعالیت ضد سرطان مشخص کند و یک روش برای تشخیص سرطان ریه با کمک تصویربرداری از ساختار GQ باشد.
به گفته پژوهشگران، فعالیت این مولکول موسوم به “TGP۱۸”، با تشخیص Bcl-۲ و فعالیت ضد سرطان آن و همچنین تصویربرداری از بافت صورت می‌گیرد.
به رغم تلاش‌های چشمگیر برای ادغام خواص درمانی و تشخیصی در یک فرمول، هیچ گزارش منسجمی در مورد تشخیص با کمک مولکول‌های کوچک وجود ندارد و هیچ مولکولی برای تشخیص GQ در گزارش‌ها معرفی نشده است.
ساختارهای موسوم به GQ، ساختارهایی هستند که طیف گسترده‌ای از فرآیندهای سلولی از جمله بیان چندین آنکوژن را تنظیم می‌کنند. تثبیت GQ در سلول‌های سرطانی، موجب افزایش فشار و آسیب رسیدن به DNA می‌شود؛ در نتیجه این ساختار می‌تواند هدف امیدوارکننده‌ای برای شیمی‌درمانی باشد.
بررسی‌های این گروه پژوهشی نشان می‌دهد که دوز پایینی از مولکول TGP۱۸ می‌تواند به فعالیت علیه سرطان ریه کمک کند و ویژگی داروهای ضد سرطان را داشته باشد که در دوز بالا مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مولکول می‌تواند به واسطه تصویربرداری از بافت تومور، به محل تومور مورد نظر برسد.
این روش می‌تواند به ارائه داروهای مرتبط با هر نوع سرطان کمک کند و پیامدهای خوبی برای درمان‌های شخصی‌سازی شده داشته باشد.
منبع: خبرگزاری مهر