محققان آمریکایی برای اولین بار موفق به تولید چرم با استفاده از ابریشم شدند. چرم حاصل شده بدین شیوه هم قابل بازیافت بوده و هم با استفاده از چاپگر سه بعدی قابل تولید است.
چرم به علت استحکام و دوام طولانی از قرنها قبل مورد استفاده بوده، اما تولید آن مستلزم کشتار گسترده احشام است.
اگر چه در ظاهر چرم و ابریشم بسیار متفاوت هستند، اما محققان برای افزایش استحکام، سختی و دوام ابریشم در عین حفظ انعطاف آن از برخی مواد شیمیایی استفاده کردهاند که با افزودن آن به ابریشم در دمای اتاق محصول مطلوب به دست میآید.
از همین رو محققان مدتهاست در تلاش هستند جایگزینی سازگار با محیط زیست برای این محصول بیابند. پیش از این از قارچ برای تولید چرم استفاده شده بود و این بار از ابریشم بدین منظور بهره گرفته شده است.
بدین منظور الیاف پیله کرم ابریشم با یک نرم کننده خاص و نیز نوعی صمغ گیاهی ترکیب میشوند و در نهایت این ترکیب با استفاده از چاپگر سه بعدی برای تولید چرم قابل استفاده است. برای افزایش استحکام این ترکیب یک لایه کیتوسان نیز به آن افزوده میشود که در اسکلت بیرونی سخت پوستانی مانند میگو وجود دارد.
محصول نهایی به دست آمده مانند چرم عادی قابل تازدن، کشیدن و غیره بوده و برای تولید انواع البسه قابل استفاده است. این محصول همچنین فاقد هرگونه مواد مسموم کننده است.
محققان فناوری جدیدی توسعه داده اند که با بکار گیری الگوریتم هوش مصنوعی از صوت برای عکسبرداری از محیط اطراف استفاده می کند.
محققان دانشگاه گلاسکو در اسکاتلند یک الگوریتم ماشین یادگیری برای اندازه گیری پژواک و اصوات ابداع کرهاند که قادر به تولید تصاویر از محیط اطراف است. این الگوریتم تصویری از شکل، اندازه و طرح اطراف دستگاه ثبت میکند و برای این منظور نیازی به فعال کردن دوربین نیست. به طور دقیقتر تصاویر با صوت تولید میشوند.
قابلیت این ابزار شبیه خفاش است که از راه ارسال صدا و سنجش پژواک مسیریابی و شکار میکند. میتوان این فناوری را روی هر دستگاهی که میکروفون و بلندگو یا آنتن رادیویی داشته باشد، نصب کرد.
محققان ادعا میکنند با کمک این فناوری میتوان بدون نیاز به دوربینهای مداربسته معمولی، از ورود افراد مزاحم به ساختمانها جلوگیری کرد، حرکات بیماران در خانههای سالمندان را ردیابی کرد و حتی با استفاده از آن تغییرات تنفس بیمار نیز قابل رصد است.
الکس تورپین یکی از محققان ارشد پژوهش در این باره میگوید: قابلیت جهت یابی از طریق اصوات و پژواک در حیوانات خارق العاده است و اکنون ما آن را با استفاده از رادار و لیدار بازسازی کردهایم. نکته متمایز درباره این تحقیق آن است که ما فقط به اطلاعات یک مدخل ورودی (میکروفون یا آنتن) نیاز داریم تا تصویری سه بعدی بسازیم. ثانیاً الگوریتمی که ابداع کردهایم میتواند هردستگاهی را به یک ابزار جهت یابی از طریق اصوات و پژواک تبدیل کند.
این بدان معنا است که هزینه این نوع از تصاویر را میتوان به میزان قابل توجهی کاست و در نتیجه از آن برای کاربردهای نوینی استفاده کرد.
برای تولید تصاویر، یک الگوریتم پیچیده یادگیری ماشینی، مدت زمان پرش صدا از بلندگوها یا انتشار امواج رادیویی از آنتنهای کوچک، جهش درفضای داخلی و بازگشت به حسگر را اندازه گیری میکند. با تجزیه و تحلیل نتایج، الگوریتم میتواند شکل، اندازه و چیدمان اتاق را استنباط و همچنین در حضور اشیا یا افراد را ردیابی کند.
نتایج به شکل یک ویدئو نمایش داده میشود که اطلاعات پژواک را به منظرهای سه بعدی تبدیل میکند.
منبع: خبرگزاری مهر