محققان دانشگاه ملی سنگاپور، پنجره‌ای جدید را طراحی کردند که امکان ورود هوای تازه به درون اتاق را بدون نفوذ سر و صدای محیط خارج از اتاق فراهم می‌کند.
این پنجره جدید که Acoustic Friendly Ventilation Window (AFVW) نام دارد، با ابعاد ۱.۸ متر در ۰.۸۸ متر در ۰.۱۵ متر و با استفاده از شیشه دوجداره ساخته شده است.
این پنجره به دو دریچه تصفیه هوا مجهز است که به صورت افقی در بالا و پایین شیشه تعبیه شده‌اند؛ دریچه پایینی به سوی محیط بیرون و دریچه بالایی به سوی محیط داخل اتاق باز می‌شود.
جریان هوا در این مسیر از یک فیلتر غبار عبور می‌کند تا آلاینده‌های آن تصفیه شوند. همچنین عایق‌های صوتی که در بالا و پایین شیشه تعبیه شده‌اند، میزان صدای وروی به اتاق را محدود می‌کنند.
دریچه پایینی به یک فن استوانه‌ای مجهز است که هوای تازه را از محیط بیرون مکیده و آن را به فضای خالی بین دو صفحه شیشه‌ای و سپس به دریچه واقع در بالای شیشه هدایت می‌کند تا از طریق آن وارد محیط اتاق شود.
در نتیجه این ساختار در مقایسه با شیوه قدیمی باز کردن پنجره، تهویه هوا را با چهار برابر کارآیی انجام داده و صداهای ورودی از محیط خارج را نیز به میران چهار برابر کاهش می‌دهد.
در حال حاضر محققان این پنجره را در یک ساختمان هوشمند مستقر در دانشگاه نصب کرده و کارآیی آن را آزمایش می‌کنند.
دانشمندان دانشگاه RMIT استرالیا به‌طور مداوم در حال ارائه روش‌هایی برای کاربرد مواد زائد بازیافت شده در مواد سازنده جاده‌ها با عملکرد بالا ازجمله ته سیگار، لاستیک‌های دور ریخته شده و آوار ساختمان‌ها هستند. آخرین تلاش آنان از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا جهان با دومین سال شیوع ویروس کرونا مواجه است، این محققان با استفاده از تکه‌های ماسک‌های صورت در مواد ساخت جاده استفاده کردند که به گفته آنان برخی از مزایای مهندسی منحصربه‌فردی را ارائه می‌دهد.
روزانه حدود ۶.۸ میلیارد ماسک صورت یکبار مصرف در سراسر جهان مورداستفاده قرار می‌گیرد که مقادیر زیادی زباله تولید می‌کند. دانشمندان تلاش کردند تا با استفاده از برخی از این زباله‌ها در سنگدانه بتون بازیافتی (RCA) که از آوار ساختمان ساخته می‌شود مورد استفاده قرار گیرد. این مواد معمولا به‌عنوان بخشی از زیر طبقه، پایه، زیر پایه و آسفالتی است که لایه‌های یک جاده را تشکیل می‌دهند.
گروه تحقیق دستورالعمل‌های مختلفی برای تهیه این نوع بتن را آزمایش کردند که از غلظت‌های مختلف تکه‌های ماسک‌های جراحی (قسمت لایه‌های پلاستیکی غیر بافته‌شده) تشکیل‌شده بود. علاوه بر این، گروه دریافت که افزودن مواد ماسک، شکل‌پذیری و انعطاف‌پذیری ترکیب RCA را بهبود می‌بخشد. نتایج بررسی مشخص کرد که مخلوط ایده‌آل یک درصد تکه‌های ماسک صورت به همراه ۹۹ درصد RCA است که تحت آزمایش مطابق با استانداردهای مهندسی عمران برای استفاده به‌عنوان سه لایه پایه‌یک جاده کاربردی خواهد بود.
دکتر محمد صابریان، محقق ارشد این تحقیق اظهار کرد: «این مطالعه اولیه امکان بازیافت ماسک‌های صورت یکبار مصرف را در جاده‌ها موردبررسی قرارداد و ما بسیار هیجان‌زده شدیم که متوجه شدیم این ماده نه‌فقط موثر است، بلکه دارای مزایای واقعی مهندسی نیز هست. ما امیدواریم که این تحقیق زمینه را برای تحقیقات بیشتر فراهم کند تا از طریق روش‌های کنترل خطرات بهداشتی و ایمنی در مقیاس گسترده کار و بررسی کنیم که آیا انواع تجهیزات محافظت شخصی (PPE) برای بازیافت مناسب هستند یا خیر.»
دانشمندان می‌گویند: اگر از مواد جدید آنان برای ساخت جاده دوبانده به طول یک کیلومتر (۰.۶ مایل) استفاده شود حدود ۳ میلیون ماسک استفاده می‌شود و از ۹۳ تن زباله برای رفتن به محل دفن جلوگیری می‌شود. واضح است که تدارکات جمع‌آوری این ماسک‌ها و تبدیل آن‌ها به مواد جاده‌ای، چالش دیگری است، اما گروه امیدوار است که مطالعه آن بتواند به آنان در ایجاد تغییر در نحوه مشاهده نتایج زیست‌محیطی همه‌گیری کمک کند.
پروفسور جی لی سرپرست این تحقیق می‌گوید: «ما می‌دانیم که حتی اگر این ماسک‌ها به‌درستی دفع شوند به محل دفن زباله می‌روند یا سوزانده می‌شوند. همه‌گیری کووید-۱۹ نه‌تنها یک بحران جهانی بهداشتی و اقتصادی ایجاد کرده است بلکه تاثیرات چشمگیری بر محیط‌زیست داشته است. اگر بتوانیم برای حل مشکل گسترده زباله، اقتصاد مدور شکل دهیم، می‌توانیم راه‌حل‌های هوشمند و پایدار موردنیاز خود را توسعه دهیم.»
منبع: ایرنا