گفته می‌شود فناوری جدیدی که یک فانوس را با آب‌نمک روشن می‌کند از فانوس‌های خورشیدی قابل اطمینان‌تر است و در موارد اضطراری نیز می‌تواند از ادرار استفاده کند!
یک استارتاپ کلمبیایی موسوم به “ای-دینا”(E-Dina) که در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر فعالیت می‌کند، یک فانوس بی‌سیم به نام “واتر لایت”(WaterLight) تولید کرده است که آب‌نمک را به برق تبدیل می‌کند و از قابلیت اطمینان بیشتری نسبت به لامپ‌های خورشیدی برخوردار است. ضمن اینکه در شرایط اضطرار می‌تواند از ادرار نور تولید کند.
این دستگاه قابل حمل به عنوان یک مولد کوچک عمل می‌کند که با استفاده از “یونش” یا “یونیزاسیون” نور تولید می‌کند. با پر کردن آن با ۵۰۰ میلی‌لیتر آب دریا، نمک موجود در آب دریا با صفحات منیزیم و مس درون این دستگاه واکنش می‌دهد و آن را به انرژی الکتریکی تبدیل می‌کند.
این فانوس با این میزان آب‌نمک تا ۴۵ روز قادر به تولید نور است و همچنین می‌توان از آن برای شارژ کردن تلفن همراه یا دستگاه‌های کوچک الکتریکی از طریق یک درگاه یواس‌بی تعبیه شده روی آن استفاده کرد.
“یونش” یا یونیزه شدن، فرآیند فیزیکی تبدیل اتم‌ها یا مولکول‌ها به یون به‌وسیله افزودن یا کاستن ذرات باردار از قبیل الکترون یا سایر یون‌ها است.
“واتر لایت” به عنوان بخشی از همکاری استارتاپ “ای-دینا” و آژانس خلاقیت “واندرمن تامپسون”(Wunderman Thompson) ساخته شده است که برای مردم محلی ساکن مناطق روستایی کلمبیا که فاقد برق و روشنایی در شب هستند، کارایی بسیاری دارد.
سازندگان این فانوس می‌گویند که “واتر لایت” به ماهی‌گیران در شب کمک می‌کند و به صنعتگران اجازه می‌دهد تا با کار در شب محصولات بیشتری تولید کنند.
“پیپه رویز پیندا” مدیر اجرایی آژانس خلاقیت “واندرمن تامپسون” توضیح داد که این دستگاه کاربردی‌تر از فانوس‌های خورشیدی است و تقریباً ۵۶۰۰ ساعت نور فراهم می‌کند.
سازندگان “واتر لایت” می‌گویند که این دستگاه حتی ممکن است از آتش سوزی جلوگیری کند، زیرا باعث می‌شود بچه‌ها برای اتمام تکالیف خود در شب به شمع احتیاج نداشته باشند.
وی افزود: پس از پر شدن “واتر لایت” از آب، انتقال انرژی به صورت فوری انجام می‌شود، در حالی که فانوس‌های خورشیدی نیاز به تبدیل انرژی خورشیدی به انرژی جایگزین برای شارژ باتری دارند و آنها فقط در صورت حضور آفتاب کار می‌کنند.
“واتر لایت” اولین دستگاهی است که اثرات یونش را طولانی می‌کند و به این فانوس اجازه می‌دهد تا برای مدت زمان طولانی برق و نور تولید کند.
سازندگان می‌گویند، این دستگاه در طول عمر خود می‌تواند دو تا سه سال، یعنی حدود ۵۶۰۰ ساعت نور تولید کند. این دستگاه دارای یک پوشش بیرونی استوانه‌ای چوبی و یک درپوش حفره‌دار در بالای خود است که اجازه می‌دهد آب به داخل دستگاه ریخته شود.
پروژه “واتر لایت” یکی از چندین ابتکار مشابهی است که هدف آن فراهم کردن روشنایی برای جوامع روستایی در سراسر جهان است.
از سال ۲۰۱۳ تاکنون برنامه ابتکار جهانی موسوم به “Liter of Light” سیستم‌های روشنایی در شب را در اختیار این جوامع قرار می‌دهد که نور را برای جوامع فقیر فراهم می‌کند.
اگرچه “واتر لایت” اولین ابتکاری نیست که روشنایی را برای جوامع فقیرنشین روستایی فراهم می‌کند، اما مزیت آن نسبت به طرح‌های مشابه خورشیدی این است که می‌تواند به صورت فوری و ۲۴ ساعته نور تولید کند.
دانشمندان به تازگی موفق به زیست‌چاپ لوزالمعده شده‌اند که علاوه بر توانایی پایان دادن به انجام آزمایشات روی حیوانات می‌تواند به بیماری دیابت در جهان نیز پایان دهد.
بر اساس گزارش وب‌سایت رسمی مؤسسه پلی‌تکنیک فدرال لوزان(EPFL)، یک شرکت به تازگی یک سیستم جدید با قابلیت چاپ بافت بیولوژیکی در مدت سریع و باورنکردنی ۳۰ ثانیه ایجاد کرده است که یک روش احتمالی برای پایان دادن به دیابت ایجاد می‌کند.
فناوری این شرکت که “Readily۳D” نامیده می‌شود، استفاده گسترده‌ای در یک پروژه بزرگ اروپایی برای ساخت یک مدل زنده از لوزالمعده انسان که می‌تواند یک جایگزین ایمن برای آزمایش داروهای جدید باشد، داشته است. به گفته متخصصان، فناوری چاپ زیستی یک روز حتی ممکن است اندام‌های زنده پیوندی را فراهم کند.
جریان طراحی و چاپ سه بعدی این لوزالمعده(پانکراس) به صورت طراحی روی صفحه رایانه آغاز می‌شود و یک ماکت دیجیتالی کوچک از لوزالمعده انسان به وجود می‌آید. اما به شکلی باورنکردنی، چاپ این بافت با رگ‌های خونی و همه چیزهای دیگرش از یک نمونه کوچک از سلول‌های بنیادی فقط ۳۰ ثانیه طول می‌کشد.
این موفقیت از طریق به کارگیری فناوری جدیدی که در “آزمایشگاه دستگاه‌های فوتونیک کاربردی”(LAPD) موسسه پلی‌تکنیک فدرال لوزان سوئیس ابداع شده است، امکان پذیر شد و سپس توسط شرکت “Readily۳D” به بلوغ رسید.
این فناوری اخیراً برای دریافت بودجه حمایتی از جانب اتحادیه اروپا انتخاب شده است و هدف آن ساختن یک مدل قابل اعتماد و زنده از لوز المعده انسان برای آزمایش داروهای دیابت است.
لوز المعده یا پانکراس عضوی حیاتی در بدن انسان است که دقیقاً پشت معده قرار دارد. این عضو کارهای زیادی را مانند تولید بی‌کربنات‌ها و آنزیم‌های مورد نیاز برای هضم غذا انجام می‌دهد و همچنین طیفی از هورمون‌ها مانند انسولین را ترشح می‌کند که هورمونی بسیار مهم برای تنظیم سطح قند خون بدن است. این بدان معنی است که وقتی بیماری برای لوزالمعده ایجاد می‌شود، دیابت نیز به دنبال آن می‌آید، زیرا سلول‌های آسیب دیده قادر به تولید انسولین مورد نیاز برای تنظیم سطح قند خون بدن نیستند.
اکنون بیش از ۴۵۰ میلیون بزرگسال در سراسر جهان از دیابت رنج می برند که ۶۰ میلیون نفر از آنها در اروپا زندگی می‌کنند. تقریباً ۴.۴ درصد از جمعیت کشور سوئیس نیز مبتلا به دیابت هستند و این آمار هم در اروپا و هم در سراسر جهان در حال افزایش است.
این فناوری جدید چاپ زیستی یا زیست‌چاپ از یک ژل بیولوژیکی با سلول‌های بنیادی بیمار استفاده می‌کند. دانشمندان و مهندسان از لیزر برای جامدسازی این ژل از طریق پلیمریزاسیون استفاده می‌کنند که شامل کنترل شدت و جهت پرتوی لیزر برای جامد کردن انتخابی قسمت‌های مورد نیاز ژل به منظور شکل دادن به بافت است.
دیابت به عنوان دومین علت اصلی قطع عضو در جهان، خطر سکته یا حمله قلبی را ۹ برابر می‌کند. این بیماری همچنین علت شماره یک نابینایی در بزرگسالان است. اما دانشمندان با استفاده از زیست‌چاپ لوزالمعده می‌توانند تشخیص و درمان دیابت را تسریع کنند که این یک مزیت آشکار برای سلامت و بهداشت عمومی است.
“پائول دلروت” از مدیران شرکت “Readily۳D” می‌گوید: یکی از مزایای اصلی روش ما این است که می‌تواند تنها در یک بلوک، بافت ایجاد کند که به ویژه برای چاپ بافت‌های نرم بسیار مفید است.
مزایای این روش بسیار است. به عنوان مثال لوزالمعده زیست‌چاپ شده کاملاً متناسب با سلول‌های بنیادی بیمار می‌تواند سفارشی ساخته شود و نیاز به آزمایش روی حیوانات را برطرف می‌کند.
“دیمن لوتری” مدیرعامل شرکت “Readily۳D” می‌گوید: علاوه بر این، بیماران مجبور نیستند مجموعه‌ای از داروهای مختلف را امتحان کنند که برخی از آنها ممکن است عوارض جانبی ناخوشایندی داشته باشند.
“کریستف موزر” رئیس آزمایشگاه دستگاه‌های فوتونیک کاربردی توضیح داد: توسعه سیستمی که بتواند بافت سه بعدی را در مقیاس سانتی‌متر مکعب چاپ کند و عملکرد پانکراس زنده را تقلید کند، یک چالش بزرگ است که امیدواریم با این فناوری با آن مقابله کنیم.
این فناوری چاپ زیستی همچنین ممکن است قادر به چاپ انواع دیگری از بافت انسان باشد تا درمان‌های سرطان را به طور بالقوه تسریع کند. در نهایت حتی می‌تواند به عنوان راهی برای تولید اعضای پیوندی مانند قلب انسان نیز مورد استفاده قرار گیرد.
یادآوری این نکته مهم است که این فناوری هنوز در مراحل نوپایی خود قرار دارد و تا رسیدن به جایگزینی با اندام‌های از بین رفته انسان فاصله زیادی دارد. اما فعلا در آینده‌ای نه چندان دور می‌تواند موجب قطع آزمایشات روی حیوانات و در نهایت، خاتمه دادن به بیماری دیابت برای همیشه شود.
منبع: ایسنا