“محمود الکومی” (Mahmoud Elkoumy) مهندس مصری، موفق به ساخت رباتی شده که می‌تواند در مریخ آب تولید کند.
محمود الکومی موفق به توسعه رباتی به نام”ELU” شده است که این ربات با جذب هوای مرطوب، فشرده سازی و قرار دادن آن در یک فرایند فیلتراسیون پنج مرحلهای ، آب آشامیدنی ایجاد می‌کند.
الکومی گفت: هزینه تولید آب از هوا، نسبت به سایر فناوریهای موجود کمتر است. هزینه ساخت ELU حدود ۲۵۰ دلار بود. هزینه ایجاد یک چهارم آب برای ELU حدود دو سنت است که این هزینه 10 برابر ارزانتر از هزینه فناوریهای فعلی مانند حفر چاه است.
به گزارش نشنال نیوز ، الکومی این ربات را ساخته است تا ربات بتواند در شرایط آب و هوایی مشابه سیاره سرخ ( رطوبت بالا اما خشک) کار کند و آب تولید کند، البته به گفته مهندسان می‌توان از این ربات برای حل مشکلات آب در زمین نیز استفاده کرد.
محمد الکومی سال گذشته در شرایطی که مصر با موج دوم ویروس کرونا مواجه شده بود، در حال آزمایش یک ربات کنترل از راه دور بود که می‌توانست آزمایش کووید-۱۹ را انجام دهد، دمای بدن بیماران را اندازه گیری کرده و در صورت عدم استفاده بیماران از ماسک در بیمارستان خصوصی در شمال قاهره، به آنها هشدار دهد.
پژوهشگران “دانشگاه گلاسکو” در بررسی جدید خود، ربات‌هایی را با الهام از کرم‌ها ابداع کرده‌اند که شاید روزی بتوانند به نجات دادن بازماندگان حوادث از زیر آوارها کمک کنند.
دانشمندان با ابداع ربات‌هایی که مانند کرم‌های خاکی حرکت می‌کنند و به حسگر مجهز هستند، سعی دارند مرزهای پیشرفت را در زمینه توسعه ربات‌های نرم پشت سر بگذارند.
در ساخت ربات‌های جدید کشش‌پذیر، از تجهیزات الکترونیکی نرم و حسگرهای پیشرفته استفاده شده است تا ربات‌ها بتوانند حرکت بدن خود را درک کنند و خود را در فضاهای محدود جای دهند.
تاکنون شاهد ابداع ربات‌های نرمی بوده‌ایم که در ساخت آنها از کرم‌ها و سایر خزندگان الهام گرفته شده است. این ربات‌ها به عضلات مصنوعی مجهز هستند که به آنها در خزیدن روی سطح زمین کمک می‌کنند. یک نمونه دیگر از این ربات‌ها که می‌تواند درون زمین نفوذ کند، برای تجزیه و تحلیل خاک به کار می‌رود و در کشاورزی کاربرد دارد. این نمونه اخیر، در “دانشگاه گلاسکو” (University of Glasgow) ابداع شده است و با الهام گرفتن از توانایی یک موجود زنده در درک موقعیت خود، امکان توسعه ربات‌های نرم را فراهم می‌کند.
پوسته بیرونی ربات، از یک پلاستیک کشش‌پذیر و یک خمیر گرافیتی جدید ساخته شده است که این گروه پژوهشی آن را ابداع کرده‌اند. آهن‌رباهای کوچکی در انتهای بدن ربات تعبیه شده‌اند که اندازه آنها به ۴/۵ سانتی‌متر می‌رسد.
به گفته پژوهشگران، این توانایی پیشتر در یک ربات نرم نشان داده نشده بود. پژوهشگران برای به کار گرفتن این توانایی باید در ابداع تجهیزات الکترونیکی مورد نیاز و حسگرها، خلاق باشند.
خمیر گرافیتی، حامل نوعی مقاومت الکتریکی است که با انبساط بدن ربات تغییر می‌کند و حسگرهای تعبیه‌شده در بدن ربات می‌توانند این تغییرات را اندازه بگیرند. با این کار، بدن ربات دوباره منقبض می‌شود تا ربات را در امتداد یک سطح فلزی به جلو حرکت دهد. این روش، در رباتی شبیه به کرم به کار گرفته شد که برای حرکت به جلو، به بدن خود قوس می‌دهد و دوباره صاف می‌شود و همچنین یک ربات شبیه به کرم خاکی که هنگام کشیده شدن روی زمین، صاف می‌ماند.
پروفسور “راویندر داهیا” (Ravinder Dahiya)، سرپرست این پژوهش گفت: “حس عمقی” (Proprioception)، یکی از ویژگی‌های حیاتی بسیاری از شکل‌های زندگی بیولوژیکی است و دانشمندان مدت‌هاست که از آن الهام گرفته‌اند تا به شبیه‌سازی سیستم‌های مهندسی‌شده‌ای بپردازند که از این توانایی تقلید می‌کنند. ربات‌های ما، گامی به سوی توسعه ربات‌های نرم و انعطاف‌پذیر به شمار می‌روند که می‌توانند حرکات نامحدود کرم‌ها را انجام دهند. توانایی این ربات‌های نرم برای سازگاری با محیط اطراف خود به واسطه حسگرهای کشش‌پذیر، می‌تواند به ربات‌های خودران کمک کند تا حتی در چالش‌برانگیزترین مسیرها نیز به صورت کارآمد حرکت کنند.
دانشمندان باور دارند ربات‌هایی که با الهام از کرم‌ها ساخته می‌شوند، روزی می‌توانند در عملیات جستجو و نجات به کار گرفته شوند و به یافتن بازماندگان زیر آوارها کمک کنند. همچنین می‌توان آنها را در معادن یا هنگام ساخت و ساز مورد استفاده قرار داد.
منبع: ایسنا