محققان استرالیایی چشم بیونیکی ابداع کرده اند که به طور مستقیم به تراشه در مغز متصل می شود و قدرت بینایی افراد نابینا را احیا می کند. آنها قصد دارند این فناوری را روی یک انسان آزمایش کنند.
محققان تصمیم دارند یک چشم بیونیک را به طور آزمایشی در انسان ایمپلنت کنند. البته آماده سازی و تحقیقات برای انجام این عمل از حدود ۱۰ سال قبل آغاز شده است.
محققان دانشگاه موناش در استرالیا ایمپلنت های بی سیمی ابداع کرده اند که روی سطح مغز قرار می گیرند و قدرت بینایی افراد نابینا را احیا می کند.
این فناوری سیستم بینایی بیونیک جناریس(Genaris bionic vision system) نام دارد و شامل گجتی است که روی سر قرار می گیرد و مجهز به دوربین و فرستنده بی سیم، یک واحد پردازنده بصری و نرم افزار و همچنین کاشی های کوچک ۹ در ۹ میلی متر است که در مغز ایمپلنت می شوند.
دوربین این سیستم از صحنه های اطراف فیلمبرداری می کند و آن را به پردازنده بصری می فرستد تا اطلاعات آن استخراج و به فرستنده منتقل شود. در مرحله بعد اطلاعات به دست آمده به مداری پیچیده در هر ایمپلنت ارسال و به الگویی از پالس های الکترونیکی تبدیل می شود که با استفاده از میکروالکترودها مغز را تحریک می کنند.
آزمایشگاه این دستگاه روی گوسفند ها موفقیت آمیز بود و هیچ عوارض جانبی نداشت.
به گفته محققان چنین پروتزی برای افرادی کارآمد است که بینایی خود را از دست داده اند و به تحریک الکتریکی کورتکس بینایی (منطقه ای از مغز که اطلاعات بصری را دریافت،یکپارچه و پردازش می کند) منجر می شود.
در حال حاضر محققان مشغول جمع آوری سرمایه برای ساخت و توزیع این ایمپلنت هستند که به زودی می توان آن را برای درمان بیماری های دیگر از جمله فلج نیز استفاده کرد.
البته علاوه بر محققان استرالیایی، پژوهشگران متعددی در سراسر جهان مشغول تحقیق درباره فناوری اتصال مغز به رایانه هستند. الون ماسک نیز مشغول توسعه تراشه ای است که اخیرا آن را در خوک ها ایمپلنت کرده است(چشم بیونیکی).
محققان موفق به ابداع یک نسخه پیشرفته از ماسکهای N۹۵ شدهاند که با لایههای کربن قادر است همراه با نابودی ویروسها و باکتریها، بوی بد دهان را نیز از بین ببرد.
با آشفتگی وضع شیوع بیماری همهگیر کووید-۱۹ در سراسر جهان، صنعت تجهیزات حفاظت شخصی(PPE) شاهد رونق سفارشات بوده است و هر هفته محصولات جدیدی را به خود میبیند که خیلی زود وارد بازار میشوند.
تجهیزات حفاظتی شخصی به ابزار، تجهیزات و پوششهای محافظتی اطلاق میگردد که استفاده کننده را در برابر هرگونه خطرات سلامتی یا ایمنی در محل کار محافظت میکند. تجهیزات حفاظتی شخصی شامل مواردی چون کلاه ایمنی، دستکش، محفاظ چشم، جلیقه ضدگلوله، کفش ایمنی، ماسک غواصی، محافظ گوش و تجهیزات تنفسی هستند.
اکنون گروهی از محققان موسسه فناوری هند(IIT)، یک ماسک N۹۵ جدید را طراحی کردهاند. اما آنچه این ماسک را از سایر ماسکهای N۹۵ متمایز میکند این واقعیت است که یک لایه کربن فوق فعال دارد که با استفاده از “فناوری بدون بو”(odorless technology) تولید میشود و قادر است بوی بد دهان را که در اثر استفاده از ماسک میتواند آزاردهنده باشد، از بین ببرد.
لایه بیرونی این ماسک نیز با نانوذراتی باردار شده است که به عنوان یک سد برای خنثی سازی ویروسها عمل میکند.
اما فناوری بدون بو چیست؟ شاید همه تجربه کردهایم که وقتی چند ساعت ماسک میزنیم، قسمت درونی ماسک بوی بدی میگیرد. این بو همان بوی نفس ما است که با باکتریهای که با بازدم خود بیرون میدهیم و در ماسک گیر کردهاند، مخلوط شده است.
تیم طراح این ماسک جدید با هدف ارائه یک ماسک چند منظوره که علاوه بر محافظت در برابر باکتریها و ویروسها قادر باشد بوی بد درون ماسک را نیز از بین ببرد شروع به طراحی آن کرد.
منافذ این لایه کربنی ظریفتر از لایههای دیگر است و باعث میشود این ماسک در برابر آلایندههای خارجی و ویروسهایی مانند کروناویروس جدید نفوذناپذیر باشد.
کربن معمولا مادهای مضر برای بدن است، اما با تغییر خصوصیات آن، استفاده از آن در ماسک ایمن میشود. این دقیقاً همان چیزی است که تیم با باردار کردن کربن و استفاده از آن برای ایجاد یک لایه کربن فوق فعال در داخل ماسک به آن رسید.
بنابراین وقتی بو وجود داشته باشد، لایه کربنی، ذراتی را که منجر به بوی بد میشوند، میمکد.
طبق گفته سازندگان، مراحل آزمایش این ماسک به پایان رسیده است و اکنون آماده تولید انبوه است. دکتر “پاتیل” سرپرست این مطالعه اعلام کرد که این ماسک توسط شرکت استارتاپی “E-spin Nanotech” تولید خواهد شد.
در حالی که این ماسک در آینده نزدیک آماده عرضه به بازار خواهد بود، محدوده قیمت آن احتمالاً بالاتر از ماسکهای معمولی N۹۵ خواهد بود.
منبع: خبرگزاری مهر