یک پنکه جدید به نام “Following Fan” به معنی پنکه دنبال کننده قادر است به منظور خنک نگه داشتن فرد، وی را در اتاق دنبال کند.
پنکه ها معمولاً فقط میتوانند در یک حالت قفل شوند یا نهایتا به حالت چرخشی هوا را خنک کنند، اما یک پنکه جدید همانطور که از نام آن پیداست، کاربر را دنبال میکند!
این دستگاه توسط مهندسان نرم افزار مستقر در مینه سوتای آمریکا طراحی شده است و در حالی که به نظر میرسد یک پنکه معمولی با بدنه فولادی و تیغه آلومینیومی است، اما در مرکز خود دارای یک دوربین است که آن را قادر میسازد تا کاربر را دنبال کند.
با این وجود باز هم میتوان این پنکه را روی حالتهای ثابت یا چرخشی ایستاده با سه سرعت مختلف تنظیم کرد. ضمن اینکه وقتی در حالت دنبال کردن است، هنگامی که کاربر از اتاق خارج شود، به طور خودکار دمیدن را متوقف میکند تا به ذخیره انرژی کمک کند و وقتی دوباره کابر وارد اتاق شود، دمیدن را از سر میگیرد.
یک الگوریتم بینش رایانهای که روی یک ریزپردازنده یکپارچه اجرا میشود، تصاویر گرفته شده از دوربین را تجزیه و تحلیل میکند و مکان افراد را تشخیص میدهد و روی هر شخصی که نزدیک به دوربین است، قفل میشود.
کاربرانی که نگران حفظ حریم خصوصی هستند نیز خوشحال خواهند شد که بدانند این پنکه کاملاً آفلاین کار میکند، بنابراین هیچ ویدیویی از آنها به اینترنت ارسال یا ذخیره نمیشود.
سازندگان این پنکه میگویند: هنگامی که ما در حال آمادهسازی برنامه ثبت اختراع خود بودیم، یک جستجو انجام دادیم و هیچ پنکه مشابه با قابلیت ردیابی اشخاص را پیدا نکردیم که مانند ما از دوربین و یادگیری ماشین استفاده کند.
در گذشته تلاشهایی برای ساخت یک پنکه دنبال کننده انجام شده است، اما آنها به طور کلی از حسگرهای مادون قرمز ساده برای تشخیص حرارت بدن کاربر استفاده میکنند که غیرقابل اعتماد هستند و محدوده محدودی دارند و منجر به یک محصول نه چندان کاربردی شدهاند.
قیمت خرده فروشی این پنکه 299 دلار برنامهریزی شده است.
پژوهشگران دانشگاه ام.آی.تی، یک الگوریتم مبتنی بر هوش مصنوعی ارائه دادهاند که میتواند به طراحی کارآمد رباتها کمک کند.
پژوهشگران دانشگاه “ام.آی.تی”(MIT)، یک الگوریتم هوش مصنوعی موسوم به “روبوگرامر”(RoboGrammer) طراحی کردهاند که میتواند رباتهای خود را طراحی کند.
روبوگرامر هنوز به کمک انسان نیاز دارد و نمیتواند چیزی را به تنهایی بسازد، اما این الگوریتم به ویژه در طراحی یک بدن ایدهآل برای مجموعهای از شرایط ارائه شده مهارت دارد و همین توانایی، آن را به یک ابزار ارزشمند برای متخصصان رباتیک که به ایدههای جدید نیاز دارند، تبدیل میکند.
روبوگرامر در نخستین تلاش خود، با استفاده از بخشهای مجازی که به آن داده شده بود، رباتهایی ساخت که بیشتر آنها بیهوده بودند، اما پس از کمی راهنماییهای انسانی و الهام از بندپایان در جهان واقعی، این الگوریتم توانست بدنی را برای انجام دادن وظایف ارائه شده تنظیم کند.
مهندسان دانشگاه ام.آی.تی، روبوگرامر را در یک محیط مجازی آزمایش کردند که رباتها در آن مجبور بودند از موانع خاصی مانند کف لغزنده و یا مجموعهای از پلهها عبور کنند.
برای نمونه، این الگوریتم بدنی شبیه به مارمولک برای استفاده روی زمین نرم ساخت و سپس آنها را برای استفاده روی سطح یخی، محکمتر کرد. این الگوریتم برای سطح یخی، بدنی را به کار برد که میتوانست خود را با کمک دو بازو به جلو بکشد و سپس بلغزد.
“آلن ژائو”(Allan Zhao)، پژوهشگر علوم رایانه دانشگاه ام.آی.تی و سرپرست پروژه، گفت: شاید روبوگرامر نتواند همه جزئیات مربوط به یک ربات کامل را طراحی کند، اما میتواند ایدههایی را برای نحوه دسترسی به یک پروژه خاص رباتیک از زاویهای جدید در اختیار مهندسان انسان بگذارد.
منبع: ایسنا