یک استارتاپ ایتالیایی با استفاده از نانوذرات، فیلم لایه نازکی ساخته است که میتوان آن را روی پنجرهها استفاده کرد و با این کار به تولید انرژی کمک کرد (پنجرههای خورشیدی با کمک نانوذرات).
شرکت گلس توپاور استارتاپ ایتالیایی فناوری متمرکز کننده نور خورشید را ارائه داده است که میتوان آن را در عناصر ساختمان نظیر پنجرهها استفاده کرد، در این فناوری از نانوذرات موسوم به کروموفور استفاده شده است که به لطف مهندسی مناسب، فرایند جذب و انتشار نور را افزایش میدهد.
این شرکت ادعا میکند که با این فناوری، کارایی تبدیل به ۳٫۲ درصد افزایش یافته و شفافیت در برابر نور مرئی ۸۰ درصد است.
این شرکت در ساخت پنجرههای خورشیدی با کمک نانوذرات از پلاستیک نیمهشفاف تقویت شده با کروموفور استفاده کرده است که قابلیت جذب نور و انتشار مجدد آن را در طولموجهای بلندتر دارد، براساس اطلاعات منتشر شده توسط این شرکت، فوتونهای انتشار یافته دوباره توسط لبههای پنل خورشیدی جذب شده و کارایی را افزایش میدهد.
از این فناوری میتوان در ساخت پنجرههای فتوولتائیک استفاده کرد که به سادگی در ساختمانها استفاده شود، به طوری که از داخل یا خارج این پنلها قابل روئیت و تشخیص نباشد و عملا نامرئی باشند؛ علاوهبر این، میزان شفافیت این صفحههای لومینسانس در مرحله تولید با توجه به نیاز مشتری میتواند تعیین شود تا بهترین تعادل میان جذب انرژی و میزان نور برای نورپردازی محیط داخل منزل ایجاد شود.
به گفته مسئولان این شرکت، پنجرههای خورشیدی با کمک نانوذرات به سادگی قابل ترکیب شدن با تجهیزات مختلف بوده و برای ساختمانهای پرجمعیت شهری که به دنبال کاهش مصرف انرژی هستند، مناسب است، این شرکت امکان ساخت نمونههای اولیه با بازده بالا را داشته و میتواند برای مساحتهای مختلف از چند صد سانتیمتر مربع تا ابعاد بزرگتر این محصول را تولید کند، این صفحه لومینسانس حاوی نانوذرات در واقع بیرنگ بوده که این موضوع شرطی مهم برای استفاده از آن در عناصر ساختمان است.
مسئولان این شرکت گفتند: کیفیت نور منتقل شده مطابق گواهینامه UNI ۱۰۳۸۰، در گروه ۱A قرار دارد که بهترین درجه برای روشنایی داخل منزل است.
محققان انجمن شیمی آمریکا یک حسگر زیستی مبتنی بر فناوری ترانزیستور اثر میدانی ساختند که قادر است ویروس SARA-CoV-۲ را با استفاده از نمونه مخاط بینی در مدتی کمتر از یک دقیقه تشخیص دهد.
ترانزیستورهای اثر میدانی دستهای از ترانزیستورها هستند که کنترل جریان در آنها توسط یک میدان الکتریکی انجام می شود و تنها یک نوع حامل بار مانند الکترون آزاد در ایجاد جریان الکتریکی دخالت دارد.
این ترانزیستورها در واقع یک ابزار حساس به ولتاژ هستند و محققان با استفاده از همین ویژگی توانستند وجود ویروس را در نمونه مخاط بینی افراد تشخیص دهند.
در آزمایشات اولیه پس از قرار دادن پروتئینهای تاجدار خالص ویروس روی این حسگر، برقرای پیوند بین پروتئین و آنتیبادیها موجب تغییر جریان الکتریکی در حسگر شد. در مرحله بعد همین آزمایش با استفاده از نمونه مخاط بینی افراد سالم و افراد مبتلا به کووید-۱۹ تکرار شد و این حسگر توانست افراد بیمار و سالم را به درستی تشخیص دهد.
این حسگر زیستی متشکل از یک صفحه گرافینی با رسانایی الکتریکی بالا است که محققان آنتیبادیهایی را برای مقابله با شاخکهای تاجدار ویروس جدید کرونا، روی آن قرار دادهاند.
در حال حاضر دقت این حسگر زیستی بین ۲ تا چهار برابر کمتر از روشهای فعلی مورد استفاده برای تشخیص ویروس کرونا است، اما محققان معتقدند با استفاده از مواد مختلف میتوان دقت و کارآیی آن را افزایش داد.
به گزارش ایرنا، ویروس کرونا اواسط ماه دسامبر ۲۰۱۹ در ووهان واقع در مرکز چین گزارش شد. ابتدا از این بیماری به عنوان ذاتالریه نام برده میشد؛ اما کمیسیون ملی بهداشت چین در ۳۰ دسامبر سال ۲۰۱۹ (۹ دی) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد.
منبع: ایرنا